De tractor

Ojee, het is schandalig, al bijna een maand ben ik hier niets meer komen vertellen. De reden? Wel, eerst herexamens, daarna een afmattende vakantiejob. Ik ben het niet gewend om reeds om zes uur naast mijn bed te moeten staan, en eenmaal thuis gebeurt er niet veel meer dan mailtjes checken, facebook checken en blogjes checken. En daar kan ik niet goed mee overweg, want mijn hoofd draait overuren over dingen die ik (vroeg of laat) nog eens wil proberen.
Eén van die dingen was spoonflower testen. Je weet wel, hier heb ik het er al eens over gehad. Wel, een maand geleden was het zo ver. Ik zat middenin de blokperiode toen dit bericht mijn aandacht trok in mijn blog-lijst. Free swatch day, dus een stukje stof van ongeveer 20x20 cm gratis (ook verzending). Ideaal dus om spoonflower eens uit te testen.
Zogezegd, zogedaan. Middenin de blokperiode (shame on me) ging ik dus aan de slag met een ontwerpje. Als basis gebruikte ik mijn flock-ontwerpje voor het verjaardags-t-shirtje van M. Uiteindelijk kwam ik tot het ontwerpje hiernaast.
Op 18 augustus (of was het nu 19 augustus, tijdsverschillen enzo) plaatste ik mijn bestelling, en toen was het wachten geblazen. Bij elke thuiskomst werd de brievenbus en de stapel post gecheckt, maar helaas, steeds weer een ontgoocheling want het stofje kwam maar niet. Net zoals Karen gaf ik de schuld reeds aan meneer de postbode. Maar uiteindelijk kwam het toch, dinsdag geloof ik. (Eigenlijk had ik dus al veel eerder kunnen bloggen, maar die vakantiejob hé. Ik ben maar een watje zulle …) Ik ben tevreden, de kleuren zitten goed en ik kreeg een compliment van zowel de kleine broer als de mama. En het ontwerpje is herkenbaar, toch?
Wat wil je nog meer? Wel euhm, de mogelijkheid om bredere stof te bestellen. Kleine broer, die zag een dekbedovertrek wel zitten, maar met een breedte van 107 cm zal dat wat moeilijker zijn zeker?!

Jarig!

Het is mijn verjaardag vandaag, op woensdag 24 augustus 1988 ben ik, na een ingeleide bevalling, een weekje te vroeg geboren. Ondertussen ben ik dus 23 jaar, en moet daar soms eens bij nadenken, want meestal voel ik mij nog gewoon 18. Voor mij mag het dus stoppen, die verjaardagen, want mijn kopke kan niet meer mee.

Geen speciale verjaardag voor mij, ik moet studeren, helaas. Ik had graag een give-away gedaan op mijn verjaardag, maar daar is momenteel geen tijd voor. Die hebben jullie dus nog te goed van mij.

...

Uit Respect


Sterkte aan iedereen die zich betrokken voelt bij deze gebeurtenis.

Voor M.

M., het petekindje van ons papa werd maandag 5 jaar. Zijn nieuwjaarskado was er eentje waar hij wel een tijdje mee weg kan, maar naar een verjaardagsfeestje ga je natuurlijk niet zonder kado!

Als eerste kreeg hij een grote, zelfgemaakte (photoshop) verjaardagskaart met foto’s van hem, van baby tot nu. Echt interessant was dat niet voor het kleine sprot, zijn mama daarentegen was er wel blij mee.

Hij kreeg ook een grote fles en een klein flesje bellenblaas, samen met een bellenblaaspistool. Ik had hem ooit eens beloofd ons pistool mee te brengen, maar er eentje kado geven leek me nog veel plezanter.

Het derde kado’tje was een t-shirt. Hij had het te druk met het opendoen van zijn kado’tjes, dus hij heeft er niet veel naar omgekeken. Zijn tante vroeg wel of er nog
t-shirtjes lagen in de winkel, haar zoontje zou dat ook wel plezant vinden. De verwondering was groot toen bleek dat die zelfgemaakt was, allé die tractor dan.

 

 

En een kado zonder verpakking is natuurlijk geen kado. Het werd een herbruikbare verpakking, een rugzakje volgens noodlehead. Nu waren zijn zussen verwonderd over het zelfgemaakte kado.

Het flocken van de tractor deed ik volledig zelf, ik zocht enkele tekeningen op internet, en combineerde die tot een hele nieuwe tekening, voldaan aan de eisen des huizes zo-Ella. Het knippen gebeurde aan de hand van de handleiding van Miestaflet. Ik kleefde de verschillende delen (behalve de binnenkant van de wielen) voor het strijken aan elkaar met een beetje plakband, om het verschuiven van de verschillende delen tegen te gaan.
Wie interesse heeft in de tractor, hier kan je hem vinden.

Flockfolie: Vermiljoenshop
T-shirt: Hema

De noodleheadrugzak maakte ik bijna volledig zelf. Voor de rits had ik wat hulp van ons mama nodig, maar de rest dat deed ik helemaal alleen. Gelukkig maakte ik op voorhand eerst een testexemplaar en kon ik zo enkele blunders op het mooie stofje vermijden.

Auto-stofje: Vermiljoenshop
Rits: Veritas
Koord: Veritas
Andere stofjes: stoffenzolder

Het idee voor dit alles haalde ik bij Poes P! Haar tractor-rugzakje vond ik geniaal, dat was dan ook het eerste plan. Maar toen zag ik dat schone auto-stofje bij Vermiljoenshop,  een tractor daarop zou wel heel druk worden. Dus werden het twee cadeautjes!

My Image

Dit kleedje is al een tijdje klaar, en bij mooi weer komt het ook regelmatig uit de kast. Opnieuw eentje van de hand van ons mama, met hulp van de overlock op haar werk (omdat die nog beter overweg kan met het niet zo gemakkelijk stofje). Bij deze dus een speciale dank aan het werk van ons mama, en natuurlijk aan ons mama zelf, voor het opgeven van haar middagpauzes.

Patroon: MyImage (winter 2010-2011)
Stof: Stoffen van Leuven (stoffenspektakel)

Joepie, het regent …

…, dan kan ik een ganse dag puzzelen!

Enkele keren per jaar heb ik zo’n puzzeldrang. Ik hou ervan om uit het niks een leuke tekening tevoorschijn te zien komen. We zijn hier thuis allemaal fan van de Wasgij-puzzels. De puzzel die je maakt staat niet afgebeeld op de doos, je moet de puzzel maken met je eigen gezond verstand. Nog te moeilijk voor de kids? Er bestaan ook kinderversies (vanaf 8j)!

Ik ging naar Leuven en ik bracht mee …

… kaartjes uit Picarto, een prachtig kaartenwinkeltje waar je uren kan vertoeven

… een kaartje en oorbellen uit de Hexagoon, welbekend in blogland

… sokjes uit de Hema

… en voeten vol pleisters en blaren. De sokjes, die kwamen te laat.

En dan vraag ik mij af, hoe doet iedereen het, een ganse dag op (hoge) hakken, en toch geen pijnlijke voeten en blaren. De eerste blaar is bij mij voelbaar na welgeteld 5 minuten wandelen. Tips?

R.I.P.

levensstijl: niet mijn ding

muziek /stem: prachtig

MAAR, 

Noorwegen: Waanzin!

Flop?

Nog weinig creatiefs van mijn kant hier. Tijd om daar verandering in te brengen, dacht ik. In de knipmode van deze maand (nr.07 – juli 2011) stonden enkele ‘Easy Pieces’, allemaal met een moeilijkheidsgraad van één bolletje, bijna geen ervaring. Ideaal dus. De maat kiezen, het patroon uittekenen, de stof knippen, in elkaar steken, … Alles ging relatief vlot, de kleine probleempjes werden snel opgelost, en ik heb ervan geleerd. Maar éénmaal klaar ziet het er niet uit, en het past al helemaal niet, deels door de stofkeuze. En ik had nog zo gehoopt de genen van ons mama mee te hebben, die heeft nooit een probleem met die patroontjes.

Het topje is te kort, en te breed. Je zou bijna denken dat ik het verkeerd in elkaar stak, maar in het patroon staat toch echt dat de breedte langer is dan de hoogte. En daarnaast spant de hals ook, zo erg dat het topje al gescheurd is door mezelf uit de benarde situatie te willen bevrijden.

Ahja, ik had een leuke, creatieve dag. Mijn broer heeft eens goed kunnen lachen met mijn misbaksel. Ik heb hier en daar wat bijgeleerd. En, onze verkleedkoffer is een kledingstuk rijker, zeg nu zelf, (mits aanpassing) kan het topje toch nog perfect zijn dienst bewijzen op een foute party?!

 
Stofje: mama's stoffenzolder, gewoon als testlapje

Want!

Spoonflower

Kennen jullie spoonflower.com?

Een tijdje geleden gingen we hier op zoek naar leuke, originele cadeautjes. Eentje voor een kersvers baby’tje en eentje voor een jongentje van vier. De papa van het baby’tje heeft zijn eigen bedrijf in grondwerken, de papa van het jongentje van vier is landbouwer. We gingen dus op zoek naar een leuk tractor-cadeautje.

In de winkels konden we niets vinden, dus gingen we op zoek op internet. etsy.com heeft veel moois, ook veel tractor-moois. Alleen, etsy.com blijkt ook veel Amerikaanse handwerkers in huis te hebben, en dus veel John Deere’s in hun werk (merk van tractoren). Van die John Deere’s, daar moeten ze hier thuis niet veel van weten, want da’s groen. De beste tractoren zijn blauw, da’s logisch. Dat blauw heeft een groot nadeel, daar is niet zo veel merchandising van de vinden.

Zelf maken dan maar, dus dan gaan we op zoek naar een stofje. Met hetzelfde probleem natuurlijk, blauw-en-tractor-stofjes zijn niet zo eenvoudig te vinden. Maar wij geven niet snel op en zoeken voort. Tot plots, verschijnt daar tussen al die minuscule afbeeldingen op google geen stofke met een blauwe tractor op? Het stofke is niet ideaal, maar dat stofke dat laat mij een ganse nieuwe wereld zien. Een wereld vol schone (en iets minder schone, daar moeten we eerlijk in zijn) stofkes. En je kan ze zelf ontwerpen, hoe cool is dat?! (Eerlijk, dat zinnetje is de eerste vijf minuten na mijn ontdekking verschillende keren uit mijn mond gefloept.)

Uiteindelijke hebben we niks besteld, geen tijd en (nog) geen ontwerpervaring enzo. Maar mijn enthousiasme bleef, ik werd een trouwe stemmer op de wekelijkse wedstrijd. (Af en toe was ik van plan om eens mee te doen, om ervaring op te doen, maar wegens tijdsgebrek kreeg ik mijn ontwerpjes nooit af. En ik vond mijn ontwerpjes ook nooit echt goed.)

Ondertussen is spoonflower.com al enkele keren in blogland gepasseerd, bij Kathleen van verbeelding.org bijvoorbeeld, of bij So-filles. En talent dat daar te vinden is, zelfs talent van dichtbij, hieronder heb ik enkele stofjes van drie dames uit België en Nederland geplaatst. Oh, met slechts een klein beetje van hun talent zou ik al heel tevreden zijn.

Bora uit Nederland

Zeker ook haar blog bekijken, ze maakt prachtige illustraties! Haar illustraties fleuren niet alleen stofjes op, maar ook papierwaren, T-shirts, knuffels, …

Zesti uit België

Was één van de finalisten in de Project Selvage, de winnaar mag een collectie maken voor Michael Miller. Zesti heeft die wedstrijd niet gewonnen, maar mijn stem heeft ze wel gekregen.

Ankepanke uit Nederland

Is studente grafisch vormgeven. Ze maakt schattige illustraties die op allerhande producten gedrukt worden. Dus zeker ook haar webshop een bezoekje brengen.
Hebberig word ik daarvan, van spoonflower.com! Het is trouwens de moment om bij spoonflower.com te bestellen, maandag worden geen verzendkosten aangerekend, vanaf 8 am et.

Hooverphonic - Bigger Than Us (White Lies cover)

Advocaat

Vandaag was rustdag, ik heb nog eventjes tot het volgende examen en heb mezelf dan maar een rustig dagje kado gedaan. Wat rondsurfen, barbecuetje met het gezin (was lang geleden), uitstapje naar Vlaanderens Koopcentrum, … Ik kan er morgen dubbel zo hard weer tegenaan.

Vandaag was het natuurlijk ook vaderdag, vroeger werd die steeds gevierd met een barbecue. Vaderdag geeft me een wrang gevoel, de laatste vaderdag die ons Pépé gevierd heeft was ik er niet bij. Ik was op buitenlandse stage, en kwam pas vier dagen na vaderdag thuis. Die vaderdag, 14 juni 2009, was het allerlaatste familiefeest met ons Pépé. Tuurlijk vond hij dat ik mijn dromen na moest jagen en hoef ik mij helemaal niet schuldig te voelen, maar ik heb nog steeds spijt van onze beslissing om pas op woensdag naar huis te komen in plaats van de vrijdag ervoor.

Was jij, ja papa, jij,
was jij een ei,
dan deed ik er wat melk,
alcohol en suiker bij.
Dan roerde ik
en roerde ik
en roerde ik
en werd jij dik...
Zo maakte ik van jou,
misschien dat je
’t nu al raadt,
een echte advocaat!

Geert De Kockere

Een gelukkige vaderdag aan alle papa’s! En heel speciaal aan mijn Papa, Pépé (+) en Pépé (+). En deze zomer maak in voor mijn papa heel speciaal echte advocaat.

Beethoven tijdens de examens

Het zijn examens, en dan is elke verstrooiing welkom. Niet alleen voor mij blijkbaar, want dit vond ik terug in mijn facebook-nieuwsoverzicht:

---

Ga naar Google, click op en speel een Beethoven-melodie door deze toetsencombinaties:

jjkllkjn bbnjnbb njbnjkjb njkjnbns jjkllkjn bbnjnbb

---

Deze ode aan Les Paul zal vermoedelijk maar 1 dag werken. Snel zijn is de boodschap!

[update] Enkele combinaties gevonden op twitter:

The Beatles - Yesterday

WQQ QWERTYTRR YYTREWREE EWRE QWEE E E RTYTRT RTUITREWQQ QEI

The Sound Of Music 
 A SD ADAD S DDFFDSF D FG DG DG F GHHGFH G ASDFGH H SDFGHJ J DFGHJK KJHF JG KGDA

En kennen jullie deze? 115566544332215544332554433211556654433221

Stelen met de ogen

 

Mijn creativiteit staat verplicht op een laag pitje, ik moet immers studeren. De drang is groot, de sociale controle groter. Zelf bij het bovenhalen van mijn hexagoondekentje om mijn avond in schoonheid af te sluiten, vraagt ons mama of ik niet moet studeren. Dus nu moet ik overleven op de afgewerkte creativiteit van ons mama. Gelukkig zijn die meestal wel voor mij.

Het begon met dit gesprekje:
Ik: ‘Mama, ik heb nog een nieuwe blouse nodig’
Mama: ‘Maar Zo-Ella, zou ge beter niet eerst in je kast kijken.’
Ik: ‘Heb ik gedaan, maar ik vind niks.’
Eigenlijk niet, gewoon eens de deur open en toe, maar zonder naar de achterste rijen te kijken.
Mama: ‘En die … ?’
Ze beschrijft bijna tot in detail enkele blouses uit mijn kast, samen met de combinaties waarin ik ze de voorbije 2 jaar regelmatig gedragen heb.
Ik: ‘Wacht, ik ga nog eens gaan kijken.’
Ik vind natuurlijk de blouses waar ze het over had. Ik pas de blouses en toon ze aan ons mama.
Mama: ‘Zie je wel, dat ze er nog lagen’
Ik: ‘Maar ze zijn te klein, als ik neer ga zitten ziet iedereen mijn rug, en als ik rechtsta komt mijn buik bloot’
Nee, ik ben niet preuts, ik heb het gewoon nogal vlug koud, en als je kleding omhoog kruipt dan heb je het nog sneller koud.
Mama: ‘Oekanda? Vorig jaar pasten ze nog’
Ik: ‘Ja mama, 2 jaar Leuven begint zijn tol te eisen zeker’
Niet dat ik veel vettigs eet, in 2 jaar tijd één keer de frituur binnengestapt, maar die drastische daling van lichaamsbeweging zal de boosdoender wel zijn.  Als je na 10 jaar bijna dagelijks 30 minuten fietsen (= 1 uur per dag) plots slecht vijf minuten moet wandelen naar de les, dan krijg je van die lovehandles en zware bovenbenen is de plaats. (en ook een grotere cupmaat, maar daar ben ik nog niet rouwig om)

En dus zitten we iets na de middag in de auto richting ‘Vlaanderens Koopcentrum’, om de kledingafdeling onveilig te maken. En daar vonden we het perfecte blousje, allé bijna perfect. Het modelleke , dat was perfect. Een mooie decolleté, en na het uitvoeren van enkele manoeuvres werd ook de lengte van de blouse goedgekeurd. Maar ook enkele mankementen, het stofje was 100% zijde, handwas volgens het etiketje, en de naden waren bijna tot niet afgewerkt, en de prijs was toch wel veel voor een simpel blouseke.

En wat doet ons mama, die koopt de blouse, neemt die mee naar huis, neemt het patroontje over en kijkt de details nog eens na, gaat binnen de termijn terug naar de winkel en ruilt de blouse om in iets voor zichzelf. En de twee weken erna werkt ze op regelmatige basis aan twee blousejes voor haar dochter.

Stofjes: Stoffenspektakel voorjaar 2011
Knoopjes: Veritas
Paars lintje: Veritas

I heard that you're settled down

En wat zat daar nu in?

Ik heb het hier al verteld, ik hield een swapje met Poppie en kreeg een heel leuk cadeautje terug. Ik liet ook al een sneak-peak van mijn pakje zien. Maar wat zat daar nu in? Wel, daar zaten twee dingen in, een knuffelwolkje en een berenwashandje.

Het patroontje voor het knuffelwolkje vond ik hier, maar in plaats van lintjes te gebruiken maakte ik zelf labeltjes. Een heel eenvoudig patroontje, maar toch ben ik een keertje opnieuw moeten beginnen, de labeltjes zaten er niet goed tussen. En ik moet ook onthouden dat na het borduren niet mag vergeten de draadjes goed in te stoppen en te knippen, want nu zijn die nog zichtbaar door de stof heen. #nts

Het berenwashandje is er eentje uit dit boekje. Een testversie werd gemaakt uit een oude handdoek van ons mémé, te ver versleten om als cadeautje op te sturen, maar genoeg nostalie om zelf bij te houden. Dus ik maakte er nog eentje, uit witte badstof. Voor de afwerking kreeg ik tips van ons mama, dankjewel mama! Alle stofjes zijn afkomstig van de stoffenzolder van ons mama, en daar zijn heel wat stofjes te vinden, de een al wat mooier dan de andere, maar bananendozen vol.